Το νοτιότερο τμήμα της Ημαθίας εκεί που ο Αλιάκμονας χωρίζει το Βέρμιο από τα Πιέρια, στις βόρειες Πλαγιές του βουνού των Μουσών, βρίσκονται ακροστοιχισμένες παράλληλα με το ποτάμι και την κορυφογραμμή οι έξι οικισμοί της τοπικής κοινότητας Μακεδονίδος του Δήμου Βέροιας. Η συνολική του έκταση είναι 200.000 στρ. ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι πλησιάζουν τους 2.500.
Το Δάσκιο, τα Ριζώματα, η Σφηκιά, το Πολυδένδρι, η Χαράδρα και η Ελαφίνα κρατούν ακόμα τη ζωή στον τόπο που κατοικείται σε όλη την Ιστορία από τον Ηρόδοτο και ύστερα.
Ολα τα χρόνια, ίδια τύχη ενώνει τους ανθρώπους αυτής της ξέχωρης γεωγραφικά περιοχής. Στην ειρήνη και στους πολέμους, στη δημιουργία και στις καταστροφές, στο εισόδημα και στη φτώχεια.
Ιδιες ανάγκες απασχολούν τους κατοίκους. Ανάγκες που έχουν να κάνουν με την αύξηση του εισοδήματος, την αξιοποίηση του πανέμορφου περιβάλλοντος, την καλυτέρευση των υπηρεσιών που παρέχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως συνδετικός κρίκος του κράτους με τον πολίτη.
Ασχολούνται κυρίως με την γεωργία, την κτηνοτροφία και την υλοτομία. Η παραγωγή καπνού, τα γευστικότατα κεράσια, τα υπέροχα φασολάκια και οι νοστιμότατες ντομάτες Ριζωμάτων, έχουν κάνει γνωστή την περιοχή.
Η καρδιά της φύσης χτυπά στη Μακεδονίδα. Μεγάλη φήμη έχει το μνημείο της φύσης “Παλαιόκαστρο”, το οποίο βρίσκεται πίσω από έναν μικρό λόφο και είναι περιποιημένο με ιδιαίτερη φροντίδα.
Το απέραντο πράσινο και η θέα του κάμπου από τη μία μεριά, σε αντίθεση με το γαλανό του ουρανού που μοιάζει να αγκαλιάζει το βουνό από την άλλη, σε ταξιδεύει σε άλλε ς εποχές. Σε αυτήν εδώ την περιοχή, στεγάζεται και το μικρό Θεατράκι, όπου έχει να επιδείξει πολλές και αξιόλογες εκδηλώσεις.
Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω υπάρχει η λίμνη “Λογγά”. Μία από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες λίμνες της περιοχής. Μια· μικρή όαση, πλούσια σε χλωρίδα. Το πέτρινο λιμανάκι της, στέκι των ψαράδων, μα και πολλών άλλων που επιθυμούν να περάσουν λίγες στιγμές ηρεμίας αγναντεύοντας τις αγριόπαπιες και απολαμβάνοντας το μοναδικό τσίπουρο της περιοχής, που μόνο όσοι έχουν δοκιμάσει μπορούν να το χαρακτηρίσουν.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στην περιοχή μετά από ανασκαφές στη Νεκρόπολη Σφηκιάς και στο Παλαιόκαστρο Ριζωμάτων.
Η θρησκεία ανέκαθεν έπαιζε πρωταρχικό ρόλο στη ζωή των κατοίκων. Η επιβλητικότητα και η ομορφιά του Βουνού, θυμίζει κάτι από το Όρος Σινά και ο αέρας στην ατμόσφαιρα ευλογία.
Μπορεί κανείς να επισκεφτεί τις είκοσι περίπου εκκλησίες, με παλαιότερη τον Άγιο Δημήτριο στη Σφηκιά, η οποία χρονολογείται γύρω στα 1800μ. Χ. και η οποία διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση χάρη στην αγάπη των κατοίκων. Επίσης η παλαιοχριστιανική Βασιλική του Αγ.- Δημητρίου, η οποία χρονολογείται από τον 5ο αιώνα.
Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις στη Μακεδονίδα δεν υστερούν σε δημιουργικότητα. Ο πολιτιστικός-λαογραφικός σύλλογος αποτελείται από νέα άτομα που επιθυμούν να διατηρήσουν τα παραδοσιακά ήθη και έθιμα και συνεχώς διοργανώνουν εκδηλώσεις. Παραδοσιακοί χοροί, θεατρικές παραστάσεις, τοπικά πανηγύρια κλπ.
Οι άνθρωποι εδώ, φημίζονται για την απλότητα και τη φιλοξενία τους. Ζουν σε μια μικρή κοινωνία, η οποία παίρνει ανάσα από το βουνό.
Τα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα και τα γλέντια με γκάιντα, προσφέρονται απλόχερα στις πολυάριθμες ταβέρνες των οικισμών.
Τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια, οι δραστηριότητες του Δήμου υπήρξαν ιδιαίτερα εποικοδομητικές. Ολόκληρη η περιοχή έχει αλλάξει όψη, με τη βοήθεια φυσικά της φύσης. Η ποικιλία των χρωμάτων, των λουλουδιών και τα πανέμορφα αερικά που λούζονται με το καθαρό οξυγόνο, συμπληρώνουν άριστα το τοπίο. Η φύση σε αρμονία με την άνεση της τεχνολογίας, σε αρμονία με τον άνθρωπο.
Όλη αυτή η ομορφιά είναι έτοιμη να υποδεχθεί κάθε επισκέπτη και η αγκαλιά τους δάσους να ανοίξει για όποιον θέλει να γνωρίσει τη μαγεία και το μυστήριο του.
ΔΑΣΚΙΟ
Το χωριό Δάσκιο, βρίσκεται 44 χιλιόμετρα νότια της Βέροιας, σε υψόμετρο 630μ. Η παλιά του ονομασία είναι Ντράτσικο.
Οι κάτοικοι που παρέμειναν στο χωριό, κρατούν ζωντανό και αντιστέκονται στον προβλεπόμενο μαρασμό του τόπου τους, καλλιεργώντας τη γη, εκμεταλλευόμενοι το δάσος και γεμίζοντας τις αίθουσες του τριτάξιου σχολείου με παιδιά.
Το φυσικό περιβάλλον που ζώνει το χωριό, η πανέμορφη και επιβλητική λίμνη που απλώνεται χαμηλά των πρώτων λόφων των Πιερίων, κατατάσσουν δίκαια το Δάσκιο στα ομορφότερα μέρη της Μακεδονίας. Ή λίμνη συγκεντρώνει, καθημερινά σχεδόν, δεκάδες φίλους του ψαρέματος και της φυσικής ζωής. Δίπλα στις πέτρινες καλύβες, απόκτησε λιμάνι, και περιμένει τους τολμηρούς για κολύμπι και λεμβοδρομίες.
Το Δάσκιο, είναι από τα λίγα μέρη που κρατούν ακόμη τόσο ζωντανά τα έθιμα και τις παραδόσεις.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ,Δασκιωτών Βέροιας, πρωτοπορεί στις εκδηλώσεις και εντυπωσιάζει τόσο με το μεράκι των ανθρώπων του όσο και με τον πλούτο που έχει να επιδείξει. Τα Ραγκατζάρια την Πρωτοχρονιά, τα κέδρα τις Απόκριες, το αντάμωμα το καλοκαίρι είναι μερικές από τις εκδηλώσεις στην παράδοση.
Η φιλοξενία γι΄ αυτόν τον τόπο δεν είναι κουβέντα για τουριστική προβολή, αλλά είναι συνέχεια μιας συνήθειας από τις μέρες που περνούσαν οι Βελβεντινοί για τις γιορτές των Μοναστηριών του Αλιάκμονα. Είναι το στρώσιμο του τραπεζιού με ρακί, κρασί και φαγητό που παράγει ο τόπος. Είναι η ζεστή κουβέντα που βγαίνει από την καρδιά, από τη ζωή. Είναι το αντάμωμα των ανθρώπων. Η Κοίμηση της Θεοτόκου εκκλησία γεμάτη τοιχογραφίες, μαζί με το παρεκκλήσι της Αγίας Φωτίδας, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη.
Ατέλειωτες είναι οι ιστορίες, οι μύθοι και οι δοξασίες για τον τόπο αυτό.
Αρκεί να συναντήσει κανείς τους ηλικιωμένους που ξεκουράζονται στην πλατεία, δίπλα στη βρύση η στο καφενείο περιμένοντας το γιατρό η τον ταχυδρόμο.
ΕΛΑΦΙΝΑ
Τα χωριά Χαράδρα και Ελαφίνα συνοικισμοί της άλλοτε κοινότητας Πολυδενδρίου είναι δύο από τα έξι κοινοτικά διαμερίσματα που απαρτίζουν της τοπικής κοινότητας Μακεδονίδος.
Η πλούσια βλάστηση σε συνδυασμό με τη γαλήνη της φύσης ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε έναν κόσμο γαλήνης και ξενοιασιάς στο απόμακρο τοπίο των Πιερίων. Στην πραγματικότητα οι δύο οικισμοί είναι εγκαταλελειμμένοι και ζωντανεύουν μόνο κατά τους θερινούς μήνες ως παραθεριστικά κέντρα.
ΠΟΛΥΔΕΝΔΡΙ
Στο πρώτο ημικλινές οροπέδιο της βόρειας πλευράς των “Πιερίων ορέων και σε απόσταση 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Βέροιας σε υψόμετρο 760 μέτρων, η ασφαλτοστρωμένη αμαξωτή οδός Βέροιας – Δασκίου συναντά και διασχίζει το χωριό Πολυδένδρι Ημαθίας που άλλοτε και συγκεκριμένα μέχρι το 1926 ονομαζόταν “Κόκοβα”. Το 1926 το χωριό αυτό με το Π.Δ. της 1-11-1926 που δημοσιεύτηκε στο υπ΄αριθμόν 401/1926 Φ.Ε.Κ. μετονομάστηκε “Πολυδένδρι”. Το καινούργιο όνομα ταιριάζει στο χωριό γιατί περιβάλλεται από πολλά δέντρα δηλαδή δασώδεις εκτάσεις, αλλά και μέσα στα οικόπεδα και τους κήπους των κατοίκων του χωριού υπάρχουν και καλλιεργούνται πολλά και ποικίλα καρποφόρα εξευγενισμένο δέντρα. Το χωριό αυτό είναι κτισμένο σε πανέμορφο τόπο με ωραίο κλίμα, πεντακάθαρο βουνίσιο αέρα και κρυστάλλινα νερά, προ αμνημονεύτων χρόνων. Οι πρώτοι κάτοικοι και ιδρυτές του χωριού ήταν γηγενείς καθαρόαιμοι Έλληνες Μακεδόνες, πολύ φιλόξενοι, πατριώτες και με έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα. Ή γεωγραφική θέση του Πολυδενδρίου, όπως ονομάστηκε μετά την αποκατάσταση του ονόματος Κόκκοβα, έδινε σαφή πλεονεκτήματα για να παίξει τότε κεντρικό ρόλο στην περιοχή αφού βρισκόταν κοντά σε δύο γνωστά μοναστήρια του Προδρόμου και της Μουτσιάλης. Το καταπληκτικό κλίμα, το υψόμετρο των 700 μέτρων, ο καθαρός αέρας και τα απέραντα δάση οξιάς που περιζώνουν το Πολυδένδρι δίνουν ελπίδα για ανάπτυξη με την αύξηση των επισκεπτών που και σήμερα κατά δεκάδες ανεβαίνουν στο χωριό για τις πασίγνωστες ταβέρνες και τους φιλικούς ανθρώπους.
ΡΙΖΩΜΑΤΑ
Τα Ριζώματα βρίσκονται 37 περίπου χιλιόμετρα νότια της Βέροιας, στις δυτικές πλαγιές των Πιερίων Ορέων, σε υψόμετρο 600μ. Ή παλιά του ονομασία είναι Μπόστανη. Από την κορυφή του βράχου των Ριζωμάτων (Τρόχαλος είναι το τοπικό τοπωνύμιο) ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τη θέα του πανέμορφου χωριού καθώς επίσης και το υπέροχο τοπίο που προσφέρουν τα Ημαθιώτικα Πιερία έως το Βέρμιο, να ασχοληθεί με χειμερινά αθλήματα, όπως το ορειβατικό σκι, στις περιοχές Λιάχα και Παπά Χωράφι ή ακόμη και με την αναρρίχηση. Στον αρχαιολογικό χώρο του Παλαιοκάστρου διασώζονται σε ορισμένα σημεία ερείπια του τείχους που έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Γεωργίας ως Μνημείο της Φύσης λόγω των πανέμορφων μεγάλων διαστάσεων και ηλικίας πουρναριών.
ΣΦΗΚΙΑ
Άγιος Γεώργιος Σφηκιάς
Η Σφηκιά είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας, και τώρα οικισμός του Δήμου Μακεδονίδος, του Νομού Ημαθίας. Βρίσκεται 29 περίπου χιλιόμετρα νότια της Βέροιας, στις δυτικές πλαγιές των Πιερίων Ορέων, σε υψόμετρο 610μ. Η παλιά του ονομασία είναι Βόσοβα. Απολίθωμα του παρελθόντος αποτελούν? οι μονόκλιτες και τρίκλιτες παλαιοχριστιανικές βασιλικές της οι οποίες χρονολογούνται από τον 4ο και 5ο αιώνα. Χαρακτηριστικό των κατοίκων της είναι η ανυπόκριτη φιλοξενία τους που αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις σ΄ αυτούς που επιλέγουν να την επισκεφτούν. Τα νοστιμότατα παραδοσιακά εδέσματα καθώς και το τσίπουρο παραγωγής μπορούν να ικανοποιήσουν ακόμη και τις πιο απαιτητικές γαστρονομικές απαιτήσεις.
ΧΑΡΑΔΡΑ
Τα χωριά Χαράδρα και Ελαφίνα συνοικισμοί της άλλοτε κοινότητας Πολυδενδρίου είναι δύο από τα έξι κοινοτικά διαμερίσματα που απαρτίζουν της τοπικής κοινότητας Μακεδονίδος.
Η πλούσια βλάστηση σε συνδυασμό με τη γαλήνη της φύσης ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε έναν κόσμο γαλήνης και ξενοιασιάς στο απόμακρο τοπίο των Πιερίων. Στην πραγματικότητα οι δύο οικισμοί είναι εγκαταλελειμμένοι και ζωντανεύουν μόνο κατά τους θερινούς μήνες ως παραθεριστικά κέντρα.